En ze leven nog lang en gelukkig
En ze leven nog lang en gelukkig. Sprookjes van de Efteling
Sprookjes van de Efteling
Auteur Ad Grooten en Gerrie van Dongen
Illustraties diverse Efteling-ontwerpers
Taal Nederlands
Genre sprookjesboek
Uitgever Uitgeverij Ploegsma
Uitgavedatum 9 oktober 2019
Pagina's 176
Grootte 26,7x20,55x1,9 cm
Uitvoering gebonden
ISBN 978-90-216-7999-0
Prijs € 29,99
Koop bij bol.com
Boeken

En ze leven nog lang en gelukkig is een in 2019 door uitgeverij Ploegsma uitgegeven boek met daarin alle dertig sprookjes die op dat moment in het Sprookjesbos te vinden waren alsmede acht verhalen van andere Efteling-attracties.

Het groene boek kan gezien worden als de opvolger van het eerdere donkerblauwe Sprookjesboek van de Efteling uit 2009 en rode Meer Sprookjes van de Efteling uit 2011. Op de band staat een plaat van het kasteel van Doornroosje op een hoge berg, een aquarel van Anton Pieck.

De meerderheid van de verhalen werd al eerder geschreven door Gerrie van Dongen en Ad Grooten voor het donkerblauwe boek en in deze editie in ingekorte versie opgenomen. Grooten schreef speciaal voor deze uitgave nog negen nieuwe verhalen: de sprookjes De Zes Zwanen en Sprookjesboom en zeven nieuwe verhalen over attracties buiten het Sprookjesbos.

Inhoud

Inhoudsopgave

Van de achtendertig verhalen in het boek zijn er zesentwintig ook opgenomen in het blauwe Sprookjesboek van de Efteling. Twee stonden eerder in het rode Meer Sprookjes van de Efteling en tien maken in dit groene boek hun debuut. De ereplek is net als bij het blauwe boek voor het meest recent geopende sprookje: toen Assepoester, hier De Zes Zwanen.

Sprookjes

De sprookjes die al in eerdere boeken verschenen zijn voor deze uitgave wel flink ingekort. De onderlinge volgorde van de sprookjes die zowel in het blauwe als het groene boek zijn opgenomen is dezelfde, met uitzondering van Assepoester.

Weggelaten uit de lijst van het blauwe boek zijn alle sprookjes daaruit die niet in het Sprookjesbos te zien zijn (maar bijvoorbeeld op of rond het Anton Pieckplein): Holle Bolle Gijs, De prinses op de erwt, De Bremer stadsmuzikanten, De gekroonde eend, De stenen kip en De ganzenhoedster. Ook Klaas Vaak heeft geen plek gekregen in dit nieuwe boek, ook al werd een paar maanden later Fabula geopend waarin hij voor het eerst een permanente plek heeft in het attractiepark.

Attractieverhalen

In plaats daarvan is een aantal attractieverhalen toegevoegd en het achtergrondverhaal van het entreegebouw. Over alle betreffende attracties zijn al eerder verhalen gepubliceerd of worden die al verteld in de Efteling. Dit boek kiest in een aantal gevallen echter een nieuwe insteek of perspectief. Zo wordt het verhaal van Villa Volta verteld vanuit Arjan de Stoere, die tot nu toe alleen figureerde in de attractie, van de Vliegende Hollander vanuit twee weeskinderen en dat van het Spookslot vanuit enkele personages in het heden. Dit is steeds een manier om deze verhalen zonder vrolijk einde positiever neer te kunnen zetten en aldus toch een einde te geven in lijn met de titel van het boek.

Illustraties

Max en Moritz belanden in de plomp

Bij het boek uit 2009 koos men ervoor zich te beperken tot uitsluitend illustratief werk van Anton Pieck. Dat gaf niet altijd een consequent resultaat omdat er van sommige sprookjes maar weinig werk van Pieck beschikbaar is, en enkele verhalen in dat boek zijn zelfs geheel niet geïllustreerd. Voor dit boek slaat men een ander pad in, en kiest voor illustraties van meerdere Efteling-ontwerpers uit heden en verleden. Vaak is dit wel Pieck, maar nu put men ook geregeld uit ontwerpschetsen voor het Sprookjesbos, die nooit als boekillustratie bedoeld zijn. Men lijkt er ook naar gestreefd te hebben nagenoeg geen van de werken die in het vorige boek stonden hier nogmaals te gebruiken, hoe fraai die platen in het eerdere boek ook waren. Soms betekent dit zelfs dat er een potloodtekening gebruikt wordt van de uiteindelijke uitgewerkte illustratie uit het vorige boek. Een aantal van de werken was niet eerder gepubliceerd.

Ook van andere ontwerpers zoals Ton van de Ven worden ontwerptekeningen gebruikt, maar ook illustraties van Michel den Dulk en Karel Willemen en hier en daar zijn zelfs speciaal illustraties vervaardigd, door Jeroen Verheij en Sander de Bruijn.

Een vreemde eend in de bijt is het sprookje van De Nieuwe Kleren van de Keizer - de ontwerper van de uitbeelding daarvan in het Sprookjesbos is al lang en breed bij de Efteling vertrokken en heeft kennelijk geen bruikbaar materiaal achtergelaten. Bij dit sprookje koos men voor werk van illustrator Job van Gelder dat nog op de plank lag. Van Gelder had illustraties gemaakt voor gebruik rond de opening in van de uitbeelding in het Sprookjesbos (2012), die toen ongebruikt bleven maar nu dus alsnog gepubliceerd zijn.

Wetenswaardigheid

  • “En ze leefde nog lang en gelukkig” (vt,ev) was in 2000 de naam van een interne werkgroep onder leiding van Cees Kikstra, die de toonaangevendheid van de Efteling in de branche bekeek.
  • Op 12 december 2019 deed de Efteling via haar stichting 10.000 exemplaren van het boek cadeau aan de basisscholen van Nederland en Vlaanderen, zoals dat eerder ook al met het blauwe boek gebeurde. De eerste twee boeken werden door stichtingsvoorzitter Gerd Leers in Brunssum, waar hij tevens waarnemend burgemeester is, uitgereikt aan de basisscholen de Opstap en de Trampoline.