Het slot Ludwigsburg met uitbundige bloembedden

Blühendes Barock ('Barok in bloei') is een kasteelpark in Ludwigsburg (bij Stuttgart), Duitsland. Bij dit kasteel met uitvoerige tuinen is ook een sprookjesbos te vinden dat oorspronkelijk geïnspireerd is op het Sprookjesbos in de Efteling uit de jaren vijftig.

Het park

De tuinen in 1963

Het paleis werd in 1704 gebouwd door Eberhard Ludwig, en hieromheen ontstond de bijbehorende stad Ludwigsburg. Het slot had uitgebreide tuinen eromheen. Door de eeuwen heen schommelde het tussen hoogtij, en was onder andere de residentie van keizer Wilhelm I, en verval. In die laatste toestand was het park aan het eind van de tweede wereldoorlog toen Albert Schöchle, directeur nationale parken en tuinen, er de scepter kwam zwaaien. Hij besloot de gronden te gaan gebruiken voor een grote tuinententoonstelling, een soort Floriade, onder de titel "Barok in Bloei". Deze opende in april 1954 en werd een groot succes, en was een opleving voor het landgoed. Het grote succes leidde ertoe dat de tentoonstelling sinds het jaar daarop een permanent karakter heeft gekregen en tot op heden te bezoeken is.

Märchenwald

Entreepoort Märchenwald

In 1957 ging Schöchle op reis naar Nederland om dierentuindieren aan te kopen. Onder andere bezocht hij het Tilburgs dierenpark van de familie Burgers (nu: parkeerplaats van de universiteit). Hij ontdekte bij toeval hier vlakbij het Sprookjesbos van de Efteling, op dat moment vijf jaar geopend. Bij zijn bezoek was hij gelijk enthousiast en wilde zoiets ook bij Blühendes Barock gaan vestigen. Op een ter plekke gekochte ansichtkaart van Vrouw Holle maakte hij de eerste aantekeningen. Zijn observaties destijds:[1]

In de sprookjestuin stond het allermooiste kasteel van Doornroosje dat je je voor kunt stellen. Sommige van de lollige ideeën gingen me echter te ver, zoals levende duiven die rood, groen, geel en blauw waren gekleurd.

Rondgang door het Märchenwald in 1960

Schöchle was enthousiast, maar zijn raad van toezicht zag er niks in; hij moest ze allen overtuigen en bezocht uiteindelijk met de complete raad nogmaals de Efteling.[2] Dat had effect en het sprookjesbos opende op 16 mei 1959 met negen sprookjes. Het was hiermee het eerste sprookjesbos in Duitsland met een dergelijke schaal en mate van interactiviteit en beweging. Volgens het park zelf pleegde Schöchle "geen plagiaat van het Nederlandse model, maar bracht een aantal nieuwe ideeën en verbeterde vele details".[1] Er is niettemin wel te stellen dat de eerste sprookjes behoorlijk geïnspireerd zijn op de uitbeeldingen in de Efteling. Zo vind je er op dat moment de nagenoeg identieke Put van Vrouw Holle, een muntenspugende Ezeltje Strek Je op een sokkel en een gekooide knuppel-uit-de-zak, en het huisje van de heks Hans en Grietje. Eveneens waren er zaken die niet uit de sprookjestraditie voortkomen maar feitelijk Efteling-orginals zijn, zoals een sprekende papegaai, een boogje met bordje waar alleen kinderen 'geluk hebben' (zijnde: niet nat worden; volwassenen wel), en door het bos verspreid paddenstoelen waar muziek uit klinkt. In het jaar na opening volgen nog onder andere een kikkerfontein, een draak die papier slikt en de rode schoentjes.

In de jaren die volgden is het park nog veel verder uitgebreid, ook met vele sprookjes die in de Efteling niet uitgebeeld zijn. In 1999 verscheen nog Repelsteeltje die nagenoeg identiek is aan die in de Efteling. De in Duitsland populaire streken van Max en Moritz ontbreken er niet onder de inmiddels veertig uitbeeldingen, en er zijn enkele kleine attracties als een rondvaart en een 'Haunted Swing', voorloper van de madhouse. In een kleine tentoonstelling over zijn geschiedenis wordt de Efteling erkend als de inspiratiebron van Schöchle.

Zie ook

  1. 1,0 1,1 Website Blühendes Barock, "Entstehung BluBa", geraadpleegd maart 2011, vertaling Eftepedia
  2. Persbericht: 60 Jahre Blühendes Barock - wie alles begann... (21 maart 2014)