De Eerste Efteling Symfonie is de eerste versie van watershow Aquanura, die in première ging op 31 mei 2012. In het najaar van 2013 werd de show afgewisseld met de Tweede Efteling Symfonie.
De show
De show begint met een inleiding, ingesproken door Mies Bouwman. In haar introductie vertelt ze in het Nederlands en (voor het eerst bij een Efteling-attractie) in het Engels over de Kikkerkoning. Vervolgens telt ze af van zeven naar één.
In de meeste gevallen kiest een actrice verkleed als de Kikkerprinses Anura iemand uit het publiek aan de noordzijde van de Vonderplas om met haar de gouden bal in een bokaal te dompelen. Wanneer zij er niet is, wordt er een andere versie van Mies' introductie ten gehore gebracht.
De intro door Mies Bouwman
Dames en heren, meisjes en jongens:
Er was eens een prinses die in een schitterend kasteel woonde.
Bij het kasteel was een vijver met betoverde kikkers
en daar speelde de prinses vaak met haar gouden bal.
Maar de prinses wilde niet alleen spelen, en zocht daarom speciale bezoekers uit.
Samen met de kikkers wekken zij nu de vijver tot leven in een sprookjesachtig waterballet.
Ladies and gentlemen, girls and boys:
Once upon a time there lived a princess in a beautiful castle.
Close to the castle, there was a pond with enchanted frogs.
Often she played there with her golden ball.
However, she did not like to play alone, and therefore she picked special visitors.
And now, together with the frogs, they will bring the pond to life into an enchanted water ballet.
De alternatieve versie voor als Anura er niet is, luidt:
Dames en heren, meisjes en jongens:
Er was eens een prinses die in een schitterend kasteel woonde.
Bij het kasteel was een vijver met betoverde kikkers.
Daar speelde de prinses vaak met haar gouden bal.
Maar, op een dag viel de bal met een grote plons in het water.
Dat deed de kikkers ontwaken.
Samen met de kikkers wekken wij nu de vijver tot leven in een sprookjesachtig waterballet.
Ladies and gentlemen, girls and boys:
Once upon a time there lived a princess in a beautiful castle.
Close to the castle, there was a pond with enchanted frogs.
Often she played there with her golden ball,
but one day, the ball fell in the water with a big splash.
It awakened the frogs.
And now, together with the frogs, we will bring the pond to life into an enchanted water ballet.
In beide gevallen telt Mies daarna met ons af naar het begin van het waterballet:
Laten we samen aftellen. Zeven. Zes. Vijf. Vier. Drie. Twee. Eén...
Vervolgens spuit een van de vier grote kikkers (die met de kroon) een waterstraal, waarna op de muziek van de Magische Klok de drie andere kikkers volgen. De waterstralen springen als kikkers over het water, tot ze elkaar in het midden van de plas raken. Het water wordt met geel licht gekleurd, waardoor het raken van de stralen iets weg heeft van een gouden bal. Op het hoogtepunt van de muziek, als het koor wordt ingezet, buigen de stralen weg om een kroontje te vormen.
Het thema van Villa Volta wordt dan ingezet, waarbij voor het eerst de waaierfonteinen zijn te zien. De verlichting onder water simuleert draaiende bewegingen, waarbij leliefonteinen worden gebruikt. Bij de climax zien we voor het eerst de slingergoot die door het midden van de vijver gaat, waarna de muziek terug overgaat in de Magische Klok, waarbij de kikkers spuiten en weer een kroontje vormen.
Die transitie duurt echter maar kort, want al snel gaat de muziek over in de Afrikaan Beat van de Indische Waterlelies. Het water wordt blauw uitgelicht en de waaiers maken dansende bewegingen als de feeën uit het sprookje. Meteen daarop volgt het thema van Carnaval Festival, en spuiten alle fonteinen vrolijk op het ritme van de muziek. De kleuren van de lampen schieten daarbij eveneens op het ritme in de bonte kleuren van de attractie en de moving heads lijken wel op confettisnippers. De sproeiertjes bewegen heen en weer als de wuivende handjes van de bewoners uit de verschillende landen.
De rust wordt teruggebracht met weer een fragment van By the Sleepy Lagoon, dat overgaat in het thema van de stadspoort van Raveleijn. De fonteinen lijken een kooi te vormen, en de bewegende fonteinen achter de tralies van water bewegen als een gevangen raaf. Vervolgens kleurt een deel van het water groen en begint over de vijver te bewegen, alsof we een galopperend paard volgen over de graslanden, terwijl het ruiterthema van de show speelt. Wanneer de vuureffecten aan gaan ontstaat er een gevecht tussen de elementen.
Nog voor de draak verslagen lijkt, speelt het intermezzo van de Magische Klok weer, alsof er niets is gebeurd. De fonteintjes op de slingerende goot in het midden van de plas sproeien kleine waterstraaltjes wanneer de blazers van het Kastelenrijk uit Droomvlucht klinken. Op de zachte dromerige klanken bewegen de waaiers mee, terwijl het kleurenpalet de lieflijke roze, paarse en blauwe tinten uit de attractie tonen. Een prachtige versie van het menuet in G dat we gewoonlijk door een klavecimbel gespeeld uit de muzikale paddenstoelen uit het Sprookjesbos horen vangt aan, waarbij de sproeiers een rode paddenstoelenhoed vormen, en de waaiers wel dansende kabouterpaartjes lijken. De strijkers, blazers en klavecimbel worden dan bijgestaan door een koor, waarbij de sproeiers in de slingergoot op de maat meedoen aan het schouwspel.
Voor het laatst horen we de klanken van Eric Coates' muziekstuk, maar nog voor de laatste klank daarvan mag klinken wordt de Danse Macabre van Camille Saint-Saëns ingezet. Met veel wit, blauw en groen worden de opstijgende en dansende geesten uit het Spookslot verbeeld, maar wanneer de muziek steeds meer aanzwengelt, wordt ook de show steeds heftiger. Met dramatisch koorgezang en veel gebruik van de shooters wordt er een spectaculair slot gegeven aan de show.