Virtuele Droomvlucht is een manier voor bezoekers met een mobiliteitshandicap om de attractie Droomvlucht toch te kunnen beleven. In een aparte ruimte kunnen ze door middel van virtual reality, wind- en geureffecten de attractie, die in principe gesloten is voor personen in een rolstoel, toch meemaken.
De bijzondere faciliteit werd aangekondigd op 21 november 2017 en opende op 12 april 2018. Het idee lijkt in basis op de Invalidenshow van Villa Volta. Als er geen wachtrij van gehandicapten is bij de Virtuele Droomvlucht mogen ook bezoekers die wel goed ter been zijn de VR-ervaring proberen.
Achtergrond
Droomvlucht is een van de weinige attracties van de Efteling waar gasten die niet zelfstandig kunnen lopen, om veiligheidsredenen geen gebruik van kunnen maken. Een medewerker van de Efteling, Freek Teunen, kwam met het idee voor de Virtuele Droomvlucht als alternatieve manier om de attractie te bezoeken. Hij werkte het idee tot in detail uit en presenteerde het, waarna men besloot om het ook daadwerkelijk uit te voeren.[1]
Omschrijving
In de Virtuele Droomvlucht wordt de beleving van de attractie zo goed mogelijk nagebootst met behulp van een combinatie van verschillende technieken. Door middel van virtual reality (VR) ziet de bezoeker alles wat je in een Droomvlucht-gondel ook zou zien. Maar met de hulp van windeffecten in zijn of haar gezicht wordt ook de snelheid van de gondel ervaren en door geureffecten, die ook in de attractie worden gebruikt, ruikt het hetzelfde als tijdens de normale rit. Via auditieve apparatuur is de gast verbonden met zijn of haar gezelschap en kan dus communiceren.
De VR-ruimte bevindt zich vlak naast de uitgang van de attractie, in een hoek van het gebouw waar van 1993 tot 2016 winkel Dromerijen gevestigd was. Tussen 2016 en 2017 was dit kortstondig een deel van het binnenterras van De Gulden Gaarde. Er is permanent een medewerker gestationeerd waardoor sinds de introductie van de faciliteit het aantal benodigde personeelsleden voor Droomvlucht met één is toegenomen.
Werking
De invalide gast meldt zich met zijn begeleiders via de deurbel bij de ingang van Virtuele Droomvlucht nabij de uitgang van de attractie. Een dienstdoende medewerker vangt het gezelschap op. Degenen die niet gehandicapt zijn (meestal dus de begeleider(s)) worden met een speciale kaart naar de gewone wachtrij gestuurd, die ze gewoon moeten volgen en waar ze dus net zo lang moeten wachten als andere bezoekers op dat moment.
De gehandicapte wordt ondertussen geïnstalleerd bij één van de twee 'zuilen' die voor Virtuele Droomvlucht ter beschikking zijn. Per zuil kunnen twee mensen dezelfde rit meemaken; in totaal is er dus plaats voor vier. Je krijgt een VR-bril op (de HTC Vive) en een audioset, en kunt eventueel een stevige stang vasthouden voor extra steun of een gevoel van vertrouwen. De zuil is omgeven met zware gordijnen, zodat je geen last hebt van andere bezoekers.
Als de begeleider bij het station is gearriveerd wordt hij herkend aan zijn speciale kaart. Er wordt een headset uitgereikt en toegevoegd aan het juiste audiokanaal, en tussen de Droomvlucht-medewerkers bij de loopband en in de VR-ruimte wordt er gecoördineerd (via oortjes) zodat alles in orde is om te beginnen. Men test de audio, en als iedereen elkaar helder kan horen, stapt de begeleider in de gondel. Aan het begin van het parcours, waar de gondels de tunnel inzweven, passeert de begeleider een baken die het definitieve signaal afgeeft om ook de VR-film te starten; invaliden en begeleiding lopen dus vrijwel perfect synchroon, en kunnen onderling hun belevingen delen.
Degenen in de attractie en de brildragers in de Virtuele Droomvlucht zien nagenoeg hetzelfde; nagenoeg, want de VR-film is een opname, dus getimede details kunnen anders zijn, zoals het moment waarop Titania verschijnt in het Wonderwoud of de vallende sterren. Ondertussen wordt er vanuit de VR-zuil ook op de juiste momenten geur verspreid voor de virtuele dromers, en kunnen ze constant spreken met de personen in de gondel, zodat je echt samen van de attractie kan genieten.
De VR-film is op één punt anders dan de fysieke rit: de normaliter donkere tunnel tussen Hemelburchten en Zompenwoud is vervangen door een opname van de tweede tunnel, te herkennen aan de lichtjes. Dit omdat het anders hier te donker wordt tijdens de VR-ervaring. Wordt de VR-ervaring je wat te intensief, dan is het ook mogelijk de film alleen nog op een beeldscherm te kijken, bovenaan de zuil. De VR-medewerker is hiervoor continu beschikbaar om in te grijpen en te assisteren. De high definition beeldkwaliteit van de film is overigens beter op het beeldscherm dan in de bril.
Aan het eind van de rit worden zowel de personen in de gondel als die met de brillen door een voice-over (Arnoud Schellenberg) voorbereid op wat te doen als het afgelopen is: de begeleider in de gondel kan zijn headset overhandigen aan het stationspersoneel, en de VR-dromer kan de apparatuur laten afzetten door het personeel in de VR-ruimte.
De VR-brillen, audiosets en de steunstang in de VR-ruimte worden schoongemaakt na elk bezoek.
- ↑ Persbericht Efteling, 21 november 2017