Gastvrouw Heidi speelt het spelletje met de gasten

Waagschaal was een spel dat gespeeld werd in de kiosk op het Anton Pieckplein, die stond op de plek waar nu de Vermolenmolen staat. Het spel werd alleen in seizoen 1996 gespeeld.

De naam refereeert aan de uitdrukking “iets in de waagschaal stellen” (een groot risico nemen). Deze uitdrukking verwijst oorspronkelijk ook naar de weegschaal en het onzekere van het gewicht voordat iets gewogen is.

Het spel

Een gastvrouw of -heer vroeg met een microfoon aan bezoekers of ze hun gewicht mocht raden. De inzet was ƒ 2,50. Op een krijtbord was te zien hoe nauwkeurig de medewerker kon schatten, dus welke foutmarge werd gehanteerd. Het gewicht werd daarna op het krijtbord geschreven. Bezoekers werden dan uitgenodigd om op de weegschaal te komen staan. Als het gewicht buiten het geschatte gewicht inclusief foutmarge viel, mochten bezoekers een keuze maken uit een selectie pluchen beesten.

Als betaald kansspel, waarbij deelnemers via versterkt geluid opgeroepen werden tot meespelen, kan het gezien worden als een kortstondige hernieuwde poging om op dit plein ook een Game Gallery-achtig spel te plaatsen. Dat was vanaf 1990 al grootschaliger gepoogd middels de aan de overzijde van het plein gelegen Game Gallery West, die sinds 1994 gesloten was.

Kiosk

Op de achtergrond van de kiosk is de Loetiek te zien

Het spel werd gepresenteerd vanuit de muziekkiosk die op het plein geplaatst was, tussen de Loetiek en het poppenkasthuisje. Als decoratie voor het spel stond er in de kiosk een bascule met gewichten.

Deze kiosk werd in de jaren erna op andere plekken in het park geplaatst (waaronder het Dwarrelplein) en gebruikt voor divers entertainment (zoals de Winter Wonders).

Kostuums

Tijdens het spel werden speciale kostuums gedragen, in een mannelijke en vrouwelijke versie. Het dameskostuum bestond uit een stoffen witte blouse met lange mouwen en zwarte accenten. De randen waren afgewerkt met kant. Daaronder een lange verticaal gestreepte rok met motiefjes in zwart en wit. Op het hoofd draagt de dame een kapje met witte bloem. De presentator of presentatrice droeg een lederen heuptas om het geld in op te bergen (deze tassen worden heden nog in het park gebruikt). Opvallend was dat in het kostuum kussens waren genaaid ter hoogte van de billen, om zo enkele rondingen wat te accentueren.