Truus uit Delft leest doorgaans geen borden

Truus uit Delft is het onder Efteling-fans en -liefhebbers vaak gebruikte stereotype van het doorsnee Nederlands publiek dat naar het park komt, zonder enig 'verstand' van dan wel 'zicht' op de Efteling. Een typische pretparkbezoeker dus, die 'enkel' komt om wat plezier te beleven.

Truus is een fictieve huisvrouw die alle scheve huisjes in Nederland 'Anton Pieck' vindt, alle roze elfjes in de speelgoedwinkel 'Droomvlucht' en attracties die bij de meeste liefhebbers veel kritiek te verduren krijgen, zoals PandaDroom, een op en top Eftelingse attractie vindt. Met de naam Truus wordt verwezen naar een matig gesofisticeerde vrouw, de plaats Delft staat model voor willekeurig welke middelgrote Nederlandse plaats.

Het stereotype wordt vaak gebruikt om een ontwikkeling te duiden die volgens de spreker is ingezet om gemakkelijk te scoren bij het deel van het publiek dat alles toch wel best vindt, ergo Truus en haar familie, en dus niet de stappen extra te zetten om boven de middelmaat uit te stijgen. Het heeft dus een negatieve connotatie. Als neutralere term voor een parkgast/dagtoerist die niet bovengemiddeld veel weet van de Efteling wordt wel 'dagjesbezoeker' of 'dagjesmens' gebruikt.

De term is geïntroduceerd door Friso Geerlings, redactielid van Eftelist en co-founder van het Wonderlijke WC Web. De eerste keer dat Truus op internet werd genoemd was 20 november 2005, in een Eftelist-mail van Bram Elstak.