'Dali-aa' of 'De Verleiding van de Heilige Anton', uit het Sprookjesmuseum van Mediarama.
Bijschrift:
De in 1989 overleden schilder Dali trok zich nimmer iets aan van de wereld om hem heen. Hij ging niet mee in de trend van hoger en sneller, computers en internet zeiden hem hoegenaamd niets, hij was tevreden met zijn tekenspullen en 's avonds een stevig maal. Wat niet wil zeggen dat Dali een teruggetrokken en simpel leven leed. Integendeel, hij was vurig en flamboyant, hij creeërde vuurwerk zonder vergunning, hij was rijk en arrogant en liet dat blijken. Dali was een surrealist zonder weerga, en ging daarbij zover in zijn ideeën dat hij uiteindelijk uit de Bond Van Surrealisten werd gegooid, en dan moest je het toch wel heel bont maken, want daar zaten mensen in die paarse rotsen ontwierpen en azuurblauwe tekeningen in natuurgetrouwe rotswanden plaatsten.
Het schilderij 'Dali-aa' of 'De verleiding van de Heilige Anton' is een bekend religieus thema. Verschillende spoken, geesten, duivels en draken hebben zich vermomd als vrouwen, monsters en ezels om de Heilige Anton schrik aan te jagen. De ezel is een symbool van macht en plezier, aangedreven door geldstukken, verkregen op vreemde plaatsen. De naakte dame is de liefdesbron, de torens belichamen de moraal en de onbereikbare plaatsen waar vrouwen niet uit de slaap te wekken zijn of simpel ontoegankelijk blijken wegens het ontbreken van een deur in de toren. De tempel is de plek waar alles samenkomt, vanwaar je uit kunt kijken over alles wat de aarde je te bieden heeft, van waaruit je kunt zoeken naar vruchtbare grond. Allen zijn er op uit de Heilige Anton te verleiden tot het spel van rechte lijnen en geometrisch correcte vormen. Maar Anton luisterde niet. Hij timmerde van twee simpele plankjes een kruis en wist hiermee de Enige Echte Ezel Fanfare van zijn lijf te houden.
Dit bestand wordt op de volgende pagina gebruikt:
