Leedhuys
Leedhuys exterieur
Functie Verzorgings/kolfruimte
Monorail na Lariekoekhuys rechts
Laven geen
Opvolger van EHBO-post
Leedhuysmap.png
Locatie in het Lavenlaar
Laafhuysjes

Het Leedhuys is een huisje in het Lavenlaar dat nu in gebruik is als verzorgings/kolfruimte. Het bestaat echter al sinds 1953, toen het werd gebouwd als EHBO-post voor de toenmalige Speeltuin. In 1990 werd hier het Lavenlaar omheengebouwd en het gebouwtje geassimileerd door het dorp, waarbij de aankleding aangepast werd maar de functie dezelfde bleef. Sinds 2004 is het niet meer als EHBO in gebruik, tien jaar later kreeg het z'n huidige functie.

Pre-laafse EHBO-post

→
Voor meer informatie over EHBO, zie EHBO-post
In de Speeltuin, 1973

In 1951 opende de Speeltuin op de plek waar nu het Lavenlaar en het Anton Pieckplein zich bevinden. Natuurlijk was dit een bron van ongelukjes en twee jaar later, in 1953, werd er daarom een EHBO-post gevestigd.[1][2] Het witte gebouwtje met verschillende soorten gevels werd ontworpen door Anton Pieck. Het stond ook wel bekend als EHBO Noord, ter onderscheid van de in 1962 geopende EHBO-post bij het zwembad. In 1973 werd de post uitgebreid met een personeelskantine voor het speeltuinpersoneel.

EHBO speeltuin te zien achter de Kleine Zweefmolen

Op het gebouw is tot de ombouw tot Leedhuys de gevelsteen Dokter van Tuijnpaviljoen te zien geweest (van de hand van Henk Smulders); die is bij de ombouw verplaatst naar de zuidelijke EHBO-post die we sindsdien kennen onder die naam.

Ombouw naar Laafthema

Vlak voor ombouw naar Laaf

Wanneer in 1989 wordt begonnen aan de bouw van het Volk van Laaf wordt de bestaande EHBO-post, die ligt middenin het geplande Lavendorpje, naar ontwerp van Ton van de Ven omgebouwd tot een Laafs gebouw dat vanaf dan de naam Leedhuys draagt. Het nieuwe gebouw heeft op het dak verschillende boogvormen die doen denken aan de booggeveltjes op het oude gebouw.

Op de Laaf Products-plattegrond staat over dit gebouw:

Snij je een sneetje, of breek je je voet? In het Leedhuys plakken ze pleisters en alles komt weer goed!

Het bleef aanvankelijk in gebruik als EHBO-post. Die was als zodanig goed herkenbaar door een bordje "E.H.B.O." boven de deur en ernaast een gegipst been hangend als uithangbord naast de deur.

In 2004 verhuisde de EHBO-functie naar een iets centralere plek: de voormalige Garderobe tegenover snoepwinkel De Soete Inval, heden dus bekend als EHBO-post Marerijk. Het bordje en uithangbeen verhuisden mee. Het Leedhuys was vanaf toen niet meer publiek toegankelijk: het bood onderdak aan het management en kantoorpersoneel van het Marerijk. Er is nog een tijd lang een vergaderruimte gevestigd geweest, en het pandje werd toen intern het Leuterhuys genoemd. Korte tijd konden parkbezoekers deze naam zelfs lezen op een verdekt opgesteld bordje.

Verzorgingsruimte

Uithangbordje dat in de zomer van 2014 geplaatst werd

Per 2014 is het gebouw weer gedeeltelijk voor de parkbezoeker toegankelijk. De ruimte in de noord-oosthoek is vanaf dat moment ingericht als verzorgingsruimte. Hier kunnen bijvoorbeeld gehandicapten die tijdens een parkbezoek verpleging nodig hebben behandeld worden, en kunnen moeders in alle rust hun kind zogen of melk afkolven.

In juli van dat jaar werd ter aanduiding hiervan een uithangbordje aan het pand bevestigd met de tekst "Verzorgingshuys", waarmee dit gebouw nu officieel een andere naam heeft (zonder L). Het knalblauwe bord bevat verder de boodschap dat de sleutel beschikbaar is via de EHBO Marerijk. Ter decoratie hangt erbij een kokosnootspeen zoals we die kennen van de larfjes in Lot's Kraamhuys.

De ruimte is pragmatisch ingericht, maar men heeft er ter aankleding toch enkele Efteling-poppen aan het plafond geknoopt (zoals Roodkapje, Langnek en Jokie). Ook staat er een beeldje van een Mexicaan uit Carnaval Festival en hangt er (ter inspiratie tijdens het kolven?) een poster van Oermoeder Lot. De sleutel is verkrijgbaar bij de EHBO-post Marerijk en geeft toegang tot zowel de deur tegenover het Lariekoekhuys als die tegenover de glijbaan.

Tekeningen en schetsen

Galerij

  1. Henk vanden Diepstraten: De Efteling/Kroniek van een Sprookje. Baarn: Tirion (2002), p. 31
  2. Document 1591 - De Efteling tien jaar - 1961